"Balang araw..."

"Balang araw..."

Balang araw, makikita mo ring

Wala nang ibang magnanais makinig

Sa iyong saloobin, sa iyong mithiin,

Sa lahat ng nais mo sanang sabihin

Balang araw, darating din ang panahon

Kung saan luluwag nang husto

Ang kaba sa puso mong nakatago

Ako'y nagpapakatanga

Bawat minuto, bawat oras

Dahil sa walang-sawang paghanga

Sa lahat ng bagay na iyong winawaldas

Kailan kaya darating ang araw

Na tayo'y magbabaliktad ng landas?

Titigan mo ng may galak ang aking tsinelas

Ngitian ng marikit ang simpleng kilos ko

Pansinin kaya kita

O kaya'y tuluyang ibale-wala?

Balang araw, malalaman mo rin

Halaga ng taong gustong maging saksi

Sa kagandahan ng iyong kapayakan,

Sa simpleng kasiyahan na nabuhay ka

Hiling ko na lang sana'ng

Magsalita na si Bathala

At isulat niya sa mga bituin

Na ako'y matutunan mo ring mahalin

Balang araw...

===

I haven't written anything like this in a while. The whole time I was writing it, a poignant melody was playing in my head, the likes of which you can listen to from Sugar Free. It'd be nice if this could become a song, but I guess I'm not quite there yet as a songwriter.